• O PSACH
  • O MNIE
  • KUNDEL POLSKI
  • WSPÓŁPRACA
  • FB email link link

poniedziałek, 2 marca 2015

Między Nami, Psiarzami #2





Czasem bywa tak, że uśmiech sam pojawia się Nam na twarzy.
Czasem bycie psiarą jest fajne!
Czasem, dzięki Nam, ktoś staje się szczęśliwszy..
Czasem, stajemy się lepszymi ludźmi!





Jeśli kiedykolwiek zdarza się Wam, tak jak mi, wątpić w to, że interesowanie się psami i wszystkim co z nimi związane ma jakiś głębszy sens - to nie martwcie się. Nie będzie to trwać długo!

Jak pisałam w poprzedniej części, znaczna część otaczających nas ludzi, nie patrzy na pewne psie sprawy jak my. Nikt nie ubolewa nad psami ze schroniska, nie zastanawia się czy pies, który idzie wzdłuż drogi jest bezdomny, czy tym, że zostawiamy psa samego na kilka godzin, mimo, że chętnie wzięlibyśmy go do pracy.

Mimo, iż duża liczba ludzi pewnie puka się w czoło gdy wpakowujemy psa do auta żeby zawieść go do weterynarza, czy trafia ich szlag za każdym razem gdy udostępniacie kolejnego bezdomnego psa na facebooku - to powiem Wam, że warto! Warto dzielić się tym co nas interesuje, co dla nas jest ważne i to co uważamy za słuszne!

Mimo, iż przez 364 dni w roku nikt nie zwróci na to żadnej uwagi lub będzie to ignorować (lub zablokuje wszystkie Wasze posty) to w tym jednym, jedynym dniu, ktoś sobie o Nas przypomni.

Tak tez było parę dni temu, kiedy w zwykły wieczór zadzwoniła do mnie bliska znajoma, która spytała mnie co zrobić z dwoma bezdomnymi psami, które od paru godzin błąkają się po osiedlu i z zainteresowaniem i tęsknotą zaczepiają przechodniów. Nie wiedząc do kogo, zadzwoniła do jedynej osoby, która jej zdaniem wiedziała, co należy w tym momencie zrobić. I byłam to ja.

Może i brzmi to trochę narcystycznie i niezbyt ładnie, ale dzięki mnie te psy tego samego wieczoru trafiły z powrotem do właściciela i jestem z tego powodu niezmiernie dumna!

Jestem dumna  z tego, że dzięki mojej wiedzy i 'doświadczeniu' wiedziałam jakie kroki należy podjąć aby te dwa psiaki nie trafiły do schroniska, pod koła samochodu czy pod opiekę przywłaszczacza psów!

Ciesze się jak małe dziecko, że mogłam pomóc komuś odnaleźć jego zagubione psy! A słysząc w słuchawce słowa podziękowania i wdzięczności, było (i dalej jest) dla mnie czymś nie do opisania!

Może się wydawać, że przedstawiłam siebie tutaj jako bohaterkę rodem z komiksu, która uratowała świat przed zagładą. Ale tak na prawdę wszystko udało mi się załatwić sprzed monitora mojego komputera, więc niestety muszę Was rozczarować.

Po wysłuchaniu relacji i zgromadzeniu danych na temat wyglądu i lokalizacji zagubionych psiaków, zasiadłam do komputera i pierwszym miejscem, które odwiedziłam to był nieoceniony Facebook. Niestety tutaj, żadnego śladu po zrozpaczonych właścicielach. Następnie wpisałam w wyszukiwarkę stronę OLX.pl jednak tutaj również bez rezultatów. Zrezygnowana weszłam na stronę internetową mojego miasta a konkretnie do działu ogłoszenia Znalezione/Zaginione i BINGO! Nie patrząc, że była godzina prawie 23 chwyciłam za telefon i wybrałam numer. Odebrał miły Pan, który pewnie gdyby mógł to by mnie wyściskał za to, że zechciałam mu pomóc i nakierować na miejsce, gdzie jeszcze 10 minut temu znajdowały się jego psy!

Po godzinie dostałam telefon z wielkimi podziękowaniami i przemiłymi słowami. Nie muszę dodawać jak wielką radość mi to sprawiło!

Dlatego zachęcam Was do nie poddawania się, tylko dlatego, że inni nie robią tego co Wy. Udostępniaj, pisz, ogłaszaj, rób to co uważasz za słuszne!

A Twój wysiłek się opłaci i wróci z podwójną siłą!

Czasem warto być upartym!
Czasem warto zrobić coś dla kogoś!
Czasem warto być tym, kim się chce!
Czasem, karma wraca!


Niby nic, a tak cieszy...

4 komentarze:

  1. Ale super! Wcale nie dziwią mnie Twoja duma i radość. Masz do nich pełne prawo! Gratuluję udanej akcji i razem z Tobą cieszę się, że pieski wróciły do właściciela. :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Wcale się nie dziwię ;) trochę bohaterem jesteś - a już na pewno dla tej rodziny, która psy zgubiła :)
    Ja też się cieszę za każdym razem gdy uda mi się pomóc jakiemuś psu ;)

    Pozdrawiamy!
    Śledź też pies

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O tak, to wspaniałe uczucie! Jeśli mój pies by zaginął to też chciałabym żeby ktoś życzliwy mi pomógł go odnaleźć! Także trzeba pomagać bo to (mam nadzieję) kiedyś wróci!

      Usuń